پرخوری عصبی یک اختلال جدی در خوردن است که به طور بالقوه تهدیدکننده زندگی است. افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است به طور مخفیانه پرخوری کنند. مقادیر زیادی غذا بخورند و کنترلی بر روی غذاخوردن خود ندارند و پس از این آنرا پاکسازی می کنند و سعی می کنند کالری های اضافی را به روش ناسالمی از بین ببرند. برای خلاص شدن از کالری و جلوگیری از افزایش وزن، افراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی، ممکن است از روش های مختلفی استفاده کنند. به طور مثال ممکن است شما ممکنست به طور مرتب در خودتان استفراغ ایجاد کنید.
یا از داروهای ملین، دیورتیک ها، مکمل های کاهش وزن یا تنقیه بعد از پرخوری استفاده نادرست بکنید. یا از روش های نادرست دیگری برای کاهش وزن استفاده کنید مانند روزه داری، رژیم سخت یا ورزش بیش از حد که نامناسب هستند و اگر به پرخوری عصبی مبتلا هستید احتمالا فکرتان همیشه مشغول وزن و فرم بدنتان است و ممکن است به خاطر ایراداتی که در خود درک می کنید خودتان را سخت قضاوت کنید. غلبه بر پرخوری سخت است. اما درمان موثر می تواند به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. اگر الگوهای غذایی سالم تری را اتخاذ کنید و عوارض جدی را در خودتان معکوس کنید.
علائم پرخوری عصبی
علائم و نشانه های پرخوری عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشغول فرم بدن و وزن خود هستید
- زندگی در ترس از افزایش وزن
- دوره های تکراری خوردن مقادیر غیرطبیعی زیاد غذا در هر وعده
- احساس از دست دادن کنترل در هنگام پرخوری ( به عبارت دیگر نمی توانید غذا را کنار بگذارید یا نمی توانید بر روی آنچه می خورید کنترل کنید)
- خود را مجبور به استفراغ می کنید یا بیش از حد ورزش می کنید تا از پرخوری وزن اضافه نگردد.
- استفاده از ملین ها، مدرها، دیورتیک ها یا تنقیه بعد از غذا خوردن در صورت عدم نیاز
- روزه گرفتن، محدود کردن کالری یا پرهیز از مصرف برخی از غذاها
- استفاده بیش از حد از مکمل های غذایی یا محصولات گیاهی برای کاهش وزن
شدت پرخوری با تعداد دفعاتی که در هفته پاکسازی می کنید مشخص می شود. معمولا حداقل یک بار در هفته و حداقل به مدت سه ماه
چه موقع به مشاوره تغذیه مراجعه کنیم؟
در صورت بروز علائم پرخوری عصبی، در اسرع وقت به دنبال یک کمک پزشکی باشید. در صورت عدم درمان پرخوری عصبی می تواند به شدت بر سلامتی شما تاثیر بگذارد. با ارائه دهنده مراقبت های اولیه یک متخصص بهداشت روان درباره علائم و احساسات پرخوری خود صحبت کنید. اگر تمایلی به مراجعه به درمان ندارید به شخصی درباره آنچه می گذرانید اعتماد کنید خواه آن شخص یک دوست باشد یا یک مربی . چنین شخصی می تواند به شما کمک کند اولین قدم ها را برای موفقیت در درمان پرخوری عصبی بردارید. کمک به یکی از دوستان که مبتلا به این بیماری است از آنجائی که اکثر افراد مبتلا به پرخوری عصبی معمولا دارای وزن نرمال یا کمی اضافه وزن هستند یا ممکن است برای دیگران این مساله وجود نداشته باشد که مشکلی پیش آمده باشد علائم نگران کننده به شرح زیر است:
- دائم نگران یا شکایت از چاق بودن دارند.
- داشتن تصویری از بدن بیش از حد منفی
- به طور مکرر خوردن مقادیری از غذا به طور غیرمعمول در هر یک جلسه خوردن به ویژه غذاهایی که فرد به طور معمول از آنها اجتناب می کند.
- رژیم سخت یا روزه داری بعد از پرخوری
- عدم تمایل به غذاخوردن در جمع یا حضور دیگران
- رفتن به دستشویی درست بعد غذاخوردن
- در وعده های غذایی یا برای مدت زمان طولانی بر سر غذا می نشینند
- بیش از حد ورزش کردن
- داشتن زخم بر روی مچ پا، دست ها و حالت پینه بستن
- داشتن دندان ها و لثه های آسیب دیده
- ورم در دست و پا
- تغییر وزن
- تورم صورت، گونه و غدد بزرگ شده
برای دریافت راهنمایی های بیشتر در خصوص رفع پرخوری عصبی، انتخاب یک مشاوره تغذیه زبردست و ماهر می تواند بسیار کمک کننده باشد. برای دریافت مشاوره و راهنمایی در خصوص راهکارهای رفع پرخوری عصبی، می توانید به خانم دکتر مدعی نما مراجعه نمایید. برای دریافت وقت مشاوره می توانید با شماره های 22792439 -22792458- 021 تماس حاصل نمایید. همچنین می توانید از اینستاگرام دکتر مدعی نما دیدن فرمایید.
علل پرخوری عصبی
علل دقیق پرخوری عصبی مشخص نیست. عوامل زیادی می توانند در بروز اختلالات خوردن نقش داشته باشند:
از جمله ژنتیک، زیست شناسی، سلامت عاطفی، انتظارات اجتماعی و سایر موارد
عوامل خطر
دختران بیش از پسران و مردان به پرخوری عصبی مبتلا می شوند. پرخوری عصبی در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی آغاز می شود. عواملی که خطر ابتلا را افزایش می دهد ممکن است شامل اولین مورد زیست شناسی یا بیولوژی باشد. افرادی که دارای خویشان درجه یک (خواهر، برادر، والدین یا فرزندان) با اختلال در خوردن هستند ممکن است به احتمال زیاد به اختلال خوردن مبتلا شوند که نشان دهنده وجود یک ارتباط ژنتیک احتمالی اضافه وزن در کودکی و نوجوانی ممکن است خطر را زیاد کند.
مسائل روان شناختی و عاطفی
مشکلات روان شناختی و عاطفی مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی یا اختلالات مصرف مواد، با اختلالات خوردن ارتباط تنگاتنگی دارد. افراد مبتلا به پرخوری عصبی ممکنست در مورد خودشان احساس منفی کنند. در برخی موارد حوادث آسیب زا و استرس محیطی می توانند از عوامل موثر در این امر باشند.
ررژیم گرفتن
افرادی که رژیم می گیرند بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات خوردن هستند. به طور مثال بسیاری از افراد مبتلا به پرخوری عصبی کالری را بین دوره های پرخوری بسیار محدود می کنند که ممکن است تمایل به پرخوری دوباره و سپس پاکسازی را تحریک کنند. سایر عوامل محرک پرخوری می توانند شامل استرس، تصویر بد از بدن، از غذا و بی حوصلگی باشد.
عوارض پرخوری عصبی
پرخوری عصبی ممکنست عوارض جدی و یا حتی تهدید کننده زندگی ایجاد کند. عوارض احتمالی عبارتند از: اعتماد به نفس پائین و مشکلات در روابط و عملکرد اجتماعی، کم آبی بدن که می توانند منجر به مشکلات عمده ای پزشکی مانند نارسایی کلیه، مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نا منظم یا نارسایی قلبی، پوسیدگی شدید دندان و لثه، نداشتن پریود و یا دوره های نامنظم قاعدگی، مشکلات گوارشی، مصرف الکل و یا سوء مصرف مواد، اضطراب، افسردگی، اختلالات شخصیتی و اختلالات دوقطبی، خودزنی، افکار خودکشی یا حتی خودکشی شود.
جلوگیری از پرخوری عصبی
اگر هیچ روش مطمئنی برای جلوگیری از پرخوری عصبی وجود ندارد، در کل شما می توانید کسی را به سمت رفتار سالم تر یا درمان حرفه ای پیش از وخیم شدن وضعیت سوق دهید. در اینجا چطور می توانید کمک کنید.
- تصویری از بدن سالم را در کودکان خودتان بدون توجه به اندازه و شکل آنها، تقویت کنید و به آنها کمک کنید که از راه هایی غیر از ظاهر خودشان اعتماد به نفس ایجاد کنند
برنامه های خانوادگی منظم و لذت بخشی داشته باشید.
از صحبت در مورد وزن در خانه خودداری کنید. در عوض بر ایجاد سبک زندگی سالم تمرکز کنید. رژیم غذایی را در صورتی تائید کنید که درست باشد. رفتارهای ناسالم در کنترل وزن مانند روزه داری، استفاده از مکمل های لاغری یا ملین ها، یا استفراغ ناشی از خود شخص را تائید نکنید.
با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی و مشاورین تغذیه و روانپزشکان صحبت کنید و ممکن است در وضعیت خوبی برای شناسایی شاخص های اولیه اختلالات خوردن، کمک کننده باشند و جلوگیری از پیشرفت این بیماری باشد. اگر به یکی از اقوام یا دوستی برخورد کردید که به نظر می رسد دارای مشکلات غذایی یا همین اختلالات خوردن است می توانید منجر به بروز این شود که او را به این سمت سوق دهیم که به سمت مشاوره خوب مراجعه کند و بتواند درمان مناسب را بگیرد.
درمان پرخوری عصبی
اگر چه تاثیر روان درمانی های دوره ضد افسردگی ممکن است برای غلبه بر این اختلال موثر باشد درمان به طور کلی شامل یک رویکرد تیمی است که شامل شما ، خانواده و متخصص تغذیه باتجربه و روان شناسان در درمان اختلالات خوردن باشد. ما مشاورین تغذیه می توانیم برای جلوگیری از گرسنگی و غلبه بر ولع مصرف و تامین تغذیه مناسب، برنامه تغذیه ای خوبی را برای دست یابی شما به یک آداب غذایی سالم طراحی کنیم. برخی از برنامه های اختلال خوردن ممکن است به جای بستری شدن در بیمارستان، درمان های روزانه خیلی مناسبی برای شما باشد و به شما در این راه خیلی کمک کند.
چالش های درمان
اگر چه اکثرا افراد مبتلا به پرخوری عصبی بهبود پیدا می کنند. اما برخی از آنها می دانند علائم شان کاملا از بین نمی رود و دوره های عود بیماری وجود دارد که ما متخصصین تغذیه می توانیم کمک کنیم بحران ها را کنترل کنید.
یادگیری روش های مثبت کنار آمدن با این قضیه، ایجاد روابط سالم و کنترل استرس می تواند به جلوگیری از عود این بیماری کمک کند.
سوالات متداول
۱-جنس مؤنث ۲-افسردگی و اختلالات اضطرابی ۳- اختلالات مصرف مواد ۴- حالتهای ایجاد شده پس از تروما (PTSD)۵- استرس ۶- رژیم گرفتن مکرر ۷- رفتارهای مخرب در هر فرد ( خودکشی ) ۸- کم آبی بدن ( دهیدراتاسیون )
مشکلات دستگاه گوارش، ضربان قلب نامنظم (آریتمی)، نارسایی قلبی، چرخه های نامنظم دوران قاعدگی، خستگی، اضطراب، افسردگی ، اختلالات دو قطبی، پوسیدگی دهان و دندان و بیماریهای لثه، اختلالات الکترولیتی به دنبال تمایل فرد به استفراغ مثل کاهش سدیم و منیزیم و پتاسیم ،کاهش فشار خون ، کم خونی و …حتی استفراغ های فرد میتواند یک عامل خطرناک برای افراد باشد .
حملات خوردن بی رویه و بسیار زیاد، استفراغی که خودتان ایجاد کنیدو عمدی باشد، بوی شبیه استفراغ در فرد، استفاده نادرست از ملین ها و دیورتیکها، نارضایتی از فرم و شکل و سایز بدن، افسردگی شدید، تحریک پذیری، قطع ارتباط با فامیل و دوستان بعد از خوردن هر وعده غذا، جای زخم ( اسکار ) در دستها و بند انگشتان، ورم ، ظاهر طبیعی یا بسیار غیر طبیعی با وزن بالا، گونه های پف کرده ، نوسانات زیاد در وزن هر فر ، احساس ناراحتی در هنگام خوردن در کنار دیگران، پنهان کردن غذاهادر مکانهای عجیب، نوشیدن بیش از حد آب ، ایجاد نفخ شدید به خاطر احتباس یا تجمع مایعات در بدن